True Blue - waterpartijen à la Mike Strantz in Zuid-Carolina

Midden in het schilderachtige kustlandschap van South Carolina ligt de True Blue Golf Club - een baan die zijn naam eer aan doet. Water is hier niet zomaar een ornament, maar een integraal onderdeel van een baanontwerp dat in 1998 op meesterlijke wijze werd gecreëerd door Mike Strantz. Op maar een klein stukje rijden van de beroemde Caledonia Golf and Fish Club presenteert True Blue zich als een ervaring op zich: uitgestrekt, gedurfd, modern - en nat. De par-72 baan biedt vijf tee boxes per hole en speelt tussen 4.508 en 6.812 yards.

Meteen vanaf het begin maakt True Blue duidelijk dat hier geen opwarmingsbaan te verwachten is: een par-5 van maar liefst 624 yards vraagt om strategisch spel langs een enorm afvalgebied - een echt statement voor alles wat komen gaat. De tweede hole vereist ook een zeker instinct met een dogleg rechts en een green met twee niveaus. Uiterlijk bij de derde hole, een par 3 over water naar een 64 yards diepe eiland green, is het duidelijk dat deze baan zowel spectaculair als uitdagend is. De voorste negen wordt gekenmerkt door gevarieerde holes waar water en zand een constante metgezel zijn. Bijzonder opmerkelijk: hole 6, die twee greens biedt, waarbij de linker meestal wordt gespeeld tijdens normaal spel - een zeldzaam verschijnsel. De laatste par-5 van de front nine combineert ook alles wat True Blue kenmerkt: een opvallende dogleg, strategische afvalgebieden, een lastige gracht en een verhoogde green die wordt verdedigd door bunkers.

True Blue is golf in zijn meest Amerikaanse vorm

Na een korte stop bij het clubhuis gaan we verder met de back nine, die iets korter is maar niet minder uitdagend. Hole 10 begint opnieuw met een par-5, die zich presenteert met een dogleg naar rechts en een keten van bunkers in de Layer. Het spel naar de vlag wordt nog moeilijker gemaakt door een smalle greppel. De andere holes maken ook indruk met hun slimme ontwerp. Hole 12 bijvoorbeeld vereist een precieze aanpak met een licht aflopende green en hellingen. Op hole 13, een par-3 van slechts 158 yards lang, zorgt een ei-timer-vormige, dwarse green voor maximale concentratie voor het teeshot. Een ander hoogtepunt is de laatste par-5 van de ronde: 602 yards, een zachte dubbele dogleg, grote afvalgebieden en een sterk verdedigde, verhoogde green. Iedereen die hier par speelt, heeft zijn werk gedaan. Ook onvergetelijk is hole 17 - een par-4 van 449 yards lang, waar water de hele rechterkant begeleidt tot aan de green. Dappere spelers mikken op een smalle green aan de rechterkant, maar de meesten kiezen voor het midden - niet in de laatste plaats omdat de green naar links hangt. En dan de finale: hole 18, 437 yards, dogleg rechts, weer water. Als je te ver naar links afslaat, sta je voor een approach over het natte element. Als je rechts blijft, kun je ontspannen en de green over land aanvallen - een finish in de geest van True Blue.

Ondanks de sportieve uitdagingen staat de golfervaring altijd centraal. De baan is vlak en in theorie gemakkelijk te belopen - toch gebruiken veel spelers de kar om te genieten van muziek, drankjes en het prachtige uitzicht. True Blue is golf in zijn meest Amerikaanse vorm: gul, onderhoudend en perfect geënsceneerd. En dat is precies de kracht van de baan: hij is uitdagend zonder te veeleisend te zijn en levert een visueel spektakel dat je niet snel zult vergeten. Met True Blue heeft Mike Strantz opnieuw bewezen dat een goed golfontwerp zelfs op de kleinste ruimte voor afwisseling kan zorgen.