De Final Four is "een format waar Europa jaloers op is"

Christoph Herrmann is hoofd bondscoach bij de Duitse golfbond. De DGL-redactie sprak met de 57-jarige Münchenaar over de ontwikkeling van de Duitse Golfliga, de Final Four, de succesvolle integratie van de verenigingen en meer.

Bondscoach Christoph Herrmann over de Duitse Golfliga

Vraag: Hallo meneer Herrmann, waar kunnen we u nu bereiken?

Christoph Herrmann: Hallo, ik ben momenteel in Ierland bij de Europese Teamkampioenschappen voor heren in het prachtige Killarney. We vechten en proberen alles te doen wat we kunnen in de laatste paar dagen van de kampioenschappen om een goede plaats te behalen voor het Duitse nationale mannenteam.

Vraag: Wat staat er op je kalender voor 2-3 augustus?

Christoph Herrmann: Ik denk dat de hele Duitse golfcompetitie en alle geïnteresseerden in de sport erg uitkijken naar het nationale golfhoogtepunt op Golfclub München-Riedhof. De Final Four is dit weekend. De vier beste Duitse heren- en damesclubteams zullen de Duitse kampioenen van 2025 bepalen, en natuurlijk zal ik erbij zijn - voor de tweede keer op zondagmiddag als commentator bij de Sky-uitzending. Deze keer zal de spannende finale zowel op Sky te zien zijn als als live stream op deutschegolfliga.de en Sport1. De grote belangstelling van kijkers vorig jaar heeft de mediaprofessionals gemotiveerd om hun betrokkenheid verder uit te breiden - dat is geweldig.

Vraag: De Duitse Golfliga bestaat sinds 2013. Hoe ziet u de ontwikkeling van de DGL in deze periode wat betreft het spelniveau?

Christoph Herrmann: De DGL heeft altijd een zeer hoog niveau gehad. Succesvolle topspelers als Sophia Popov, Leonie Harm of hoofdrolspelers als Nicolai von Dellingshausen, Max Kieffer en iets later Matti Schmid en Alex Försterling waren sterren van het eerste uur en werden later Olympiërs en Tourwinnaars. De prestatiedichtheid, vooral bij de topclubs, is sindsdien blijven toenemen en de doelgerichte, steeds professioneler gestructureerde training, die nu het hele jaar door wordt georganiseerd, heeft het Duitse wedstrijdgolf als geheel een enorme impuls gegeven. Esther Henseleit maakte jarenlang deel uit van het succesvolle damesteam van Falkenstein voordat haar zilveren medaille in Parijs bijna symbool stond voor de Vision Gold, die ze bijna werkelijkheid had gemaakt en waarvoor de DGL een hoeksteen was en nog steeds is. De ontwikkeling aan de top is doorgegaan, zodat toeschouwers zich ook in 2025 kunnen verheugen op uitstekend, nationaal topgolf op internationaal niveau en zeker op succesvolle Duitse professionals van de toekomst. Als verantwoordelijken hopen we natuurlijk ook dat dit een impact zal hebben op positieve ontwikkelingen bij jong talent en in de lagere niveaus van de competitie. Zonder breedte is er geen top en omgekeerd.

Vraag: De DGL wordt steeds jonger. Hoe beoordeelt u de kansen die de DGL biedt aan zeer jonge, ambitieuze talenten?

Christoph Herrmann: In clubs die op topniveau spelen in alle leeftijdsgroepen, is het zeker belangrijk om een beetje aandacht te besteden aan de jonge toptalenten. Iedereen die bij de club in verschillende jeugdteams speelt, meedoet in het dames- of herenteam op nationaal en DGL-niveau, meespeelt in de nationale jeugdbeker voor hun LGV en misschien zelfs in het nationale team zit en dan mogelijk ook nog meedoet aan Europese teamkampioenschappen, moet zeker goed geadviseerd en ondersteund worden om de eisen die iedereen aan deze atleten stelt te verzoenen met hun eigen ontwikkeling en carrièrebelangen als individuele speler. Hier is het belangrijk dat de officials en coaches die verantwoordelijk zijn voor prestatiemanagement de speler echt in het middelpunt zien staan. Dit is voor sommigen moeilijk vanwege het geïnvesteerde geld of begrijpelijke eigenbelangen. In principe biedt de DGL echter een spannende, sportieve competitie gedurende een groot deel van het seizoen. Het spel is erg competitief. Je moet je eerst kwalificeren voor de teams en dan onder druk presteren. Hierdoor leren jonge spelers veel dingen die niet kunnen worden gesimuleerd in de dagelijkse training op de schietbaan. In dat opzicht is de DGL van onschatbare waarde voor onze jonge talenten.

Vraag: Veel voormalige Tour-spelers en leraren van het jaar coachen nu DGL-teams - en niet alleen in de 1e Bundesliga. Hoe hebben het opleidingsniveau en het aantal kandidaten om een volledig gekwalificeerde PGA-professional te worden zich de afgelopen jaren ontwikkeld en in hoeverre heeft dit invloed op het coachingsniveau van DGL-teams in de lagere divisies?

Christoph Herrmann: Het aantal kandidaten voor de opleiding tot professional van de PGA of Germany is gelukkig weer gestabiliseerd. Enkele voormalige topspelers hebben al met succes de overstap gemaakt naar het trainersvak. Nicole Gögele en Esther Poburski, twee voormalige topspelers, hebben zich dit jaar ook als bondscoach bij Golf Team Germany aangesloten. Recentelijk zijn er ook steeds meer afgestudeerden van het PGA trainingsprogramma die uitstekende DGL spelers waren, zoals Anastasia Mickan en Constantin Unger. De ervaren topcoaches en Leraren van het Jaar uit het verleden, zoals Heiko Burkhard, Ian Holloway en Christian Lanfermann, hebben altijd hun sporen verdiend met hun teams in de DGL en hebben ook een impuls gegeven aan de PGA- en DGV-coachopleiding op prominente posities. Het coachen van topteams drijft ook op ervaring. Het feit dat dergelijke ervaring hier wordt doorgegeven, is goed voor het algemene niveau van de Duitse golfcoaching. Golf is nog jong als Olympische wedstrijdsport en leren is daarom altijd nodig.

Vraag: U hebt een paar namen genoemd. Nicolai von Dellingshausen, Yannik Paul, Nick Bachem voor de mannen, Esther Henseleit, Alex Försterling en Helen Briem voor de vrouwen - zij hebben allemaal een DGL verleden en zijn nu Tour kampioenen. Wat kan de DGL jonge, ambitieuze golfers geven of leren op hun weg naar de Tour?

Christoph Herrmann: Wedstrijdsport heeft zijn centrale deugden. Hard werken loont; ik moet iets doen om beter te worden. Als je valt, sta je weer op, denk je misschien even na en probeer je het opnieuw. In de emotie van teamsport wordt ontwikkeling duidelijk gekatalyseerd. Dit is precies wat jonge spelers eerst ervaren in hun jeugdteams, daarna in de DGL en sommigen ook in de LGV of het nationale team. De motivatie die dit oplevert houdt spelers in de sport, zelfs na tegenslagen of mislukkingen. De weg naar de top is lang in het diverse spectrum van eisen van onze sport en vereist het vermogen om te lijden en de bereidheid om offers te brengen. Er is een enorme reserve aan energie in de teamgemeenschap.

De Duitse Golf Liga als springplank

Vraag: Wat is het verband tussen de steeds professionelere begeleiding in de DGL en de Vision Gold van de Duitse Golfbond? Wat is precies het verband tussen de clubs, de verenigingen en Team Germany?

Christoph Herrmann: Een succesvolle ontwikkeling is moeilijk zonder een succesvolle zwaluwstaartverbinding en intensieve samenwerking tussen de afzonderlijke afdelingen die betrokken zijn bij de ontwikkeling van jonge spelers. Alle betrokkenen zijn verplicht om dit te doen. Dit is overal meer dan duidelijk erkend en de wil, de mogelijkheid en het vermogen om samen te werken zijn veel beter geworden, vooral dankzij de DGL. Het blijft een dagelijkse communicatieve uitdaging - ook hier is het altijd belangrijk om de speler in het middelpunt van de belangstelling te houden en zijn ontwikkeling samen vooruit te stuwen, zonder fases te creëren waarin veel mensen aan de speler trekken, maar in verschillende richtingen en de vooruitgang dus tot stilstand komt.

Vraag: Waar staat de DGL als competitiesysteem in vergelijking met andere Europese competities? Zijn er elders vergelijkbare grote competities?

Christoph Herrmann : De competitievorm is een systeem waar, zonder overdrijving, heel Europa jaloers op is. De noodzakelijke samenwerking tussen clubs en verenigingen is elders niet mogelijk. Vooral het feit dat teams van een vergelijkbaar niveau elkaar in de loop van het seizoen herhaaldelijk ontmoeten op verschillende velden is grotendeels ongekend. Daar mogen we zeker trots op zijn.

Vraag: Wat waren tot nu toe uw meest emotionele momenten bij de Duitse Golfliga?

Christoph Herrmann: Oh, ik heb er persoonlijk veel. De eerste Final Four in Winston in 2013 met de legendarische verlichte tee-off was onvergetelijk voor mij. Ik was toen de coach van de dames van Golfclub München en we versloegen de favorieten van St. Leon-Rot, met wie ik het jaar daarvoor Duits kampioen was geworden, in de play-off. Ik zal die gebeurtenis nooit vergeten en telkens als ik foto's en video's zie of iemand van dat team ontmoet, denk ik meteen aan die avond in Winston. Pure emotie - dat verbindt. Nu heb ik wat emotionele afstand omdat ik geen DGL-team meer coach. Maar om als "verslaggever" aan de start te staan, vind ik ook heel spannend. Ik juich echt voor de spelers en collega-coaches.

Vraag: Hoe vertel je vrienden die nog geen golf spelen waarom ze de Final Four zeker moeten meemaken?

Christoph Herrmann: Ik wil geen missionaris zijn. Iedereen die de gebruikelijke vooroordelen tegen golf heeft, zal niet overtuigd worden. Maar als je een open geest hebt voor onze geweldige sport en misschien een beetje nieuwsgierigheid zich al een weg vecht door de scepsis, kun je bij de Final Four zeer aantrekkelijk golf beleven dankzij het begrijpelijke matchplay-format en de bijbehorende actie. De emoties in de wedstrijden tussen de teams overtreffen zeker de gebruikelijke verwachtingen van onze anders zo rustige sport. Golf kijken is waarschijnlijk nergens zo aantrekkelijk.

Vraag: U komt uit München en uw 58e verjaardag is drie dagen voor de Final Four in Riedhof. Hoe en met wie viert u dit en welke andere banden heeft u met de Beierse hoofdstad?

Christoph Herrmann: Je bent ongelooflijk goed geïnformeerd - dat vleit me en geeft me bijna een gevoel van beroemdheid dat een coach in de golfsport, die waarschijnlijk nog steeds gemarginaliseerd wordt door de media, niet heeft. Maar dat is aan het veranderen. De stad waar je geboren bent heeft altijd een soort emotionele betekenis. Mijn broer woont nog steeds in München en ik heb er nog steeds een paar vrienden. Ik hou van de bergen en vind het daarom altijd fijn om daar met mijn familie te zijn, die ik altijd met succes de schoonheid van mijn oorspronkelijke omgeving laat zien, ook al wonen we nu graag in het huis van mijn vrouw in Münsterland. De vraag is in zoverre een voltreffer dat ik mijn verjaardag met mijn gezin in mijn verjaardagscadeau, een kleine caravan, aan de Staffelsee zal doorbrengen. Huiselijker kan niet in de aanloop naar de Final Four. Ik kijk er echt naar uit.

Vraag: Vorig jaar wonnen de vrouwen van Hamburg en de mannen van St. Leon-Rot goud op de Final Four. Jouw tip: Welke teams zullen dit jaar winnen? Wie zijn de favorieten?

Christoph Herrmann: Dat is heel moeilijk te voorspellen. Er zijn in het verleden een paar grote verrassingen geweest. Dat maakt de Final Four zo speciaal. De dames van St. Leon-Rot spelen opnieuw een heel sterk seizoen en maken waarschijnlijk een grote kans om de finale te bereiken. De regerend kampioenen uit Hamburg hebben geen geheel vlekkeloos seizoen achter de rug en zullen op de laatste speeldag in Berlijn de strijd aan moeten gaan met het thuissterke Wannseer en de Hubbelrath speelsters van Ian Holloway om te bewijzen dat ze ook in 2025 weer door Falkenstein zullen gaan. En wie zou Stuttgart willen onderschatten met de Duitse hoogvlieger Helen Briem, die er hopelijk ook bij kan zijn. Bij de mannen is de vorm op papier gunstig voor een gigantische finale tussen de Duitse kampioenen St. Leon-Rot en de mannen van Hubbelrath - met andere woorden, een herhaling van de finale van vorig jaar. Hubbelrath is doorspekt met nationale spelers en zal het de koplopers in de sector zeker veel moeilijker willen maken dan ze uiteindelijk in 2024 deden. Maar eerst moeten ze allebei hun huiswerk doen. De DGL-specialisten uit Hösel en de sterke mannen uit München zijn absoluut in staat om zelfs de kleinste zwakte uit te buiten en zelf een final four te scoren. Het zal zeker een opmerkelijk golfevenement worden.

Hartelijk dank voor het interview!

Het interview werd afgenomen door Thomas Kirmaier. Verzorgd door de Duitse Golf Liga.